Journalist Ross Hunter uit Brighton raakt betrokken bij een zaak die het absolute bewijs moet opleveren voor het bestaan van God. In eerste instantie is hij nogal sceptisch, maar het duurt niet lang voordat Hunter volledig door het onderzoek in beslag wordt genomen. Terwijl hij als een moderne Indiana Jones op archeologisch bewijsmateriaal jaagt en daarbij levensgevaarlijke achtervolgers van diverse pluimage moet zien af te schudden, vervreemdt hij zienderogen van zijn zwangere vrouw. De auteur (1948) begeeft zich met dit verhaal op een terrein dat eerder al door Dan Brown met de 'De Da Vinci code' werd betreden, maar slaagt er niet in om dat niveau te evenaren. Het verhaal is zeker spannend, maar ontbeert originaliteit en bevat veel aannames en losse eindjes. De personages worden nogal tweedimensionaal neergezet en hun motieven zijn niet overtuigend. Het grootste obstakel in dit verhaal is de keuze van de auteur voor één godsdienst en zijn persoonlijke betrokkenheid bij dit onderwerp, die in het nawoord wordt toegelicht.