Otto in de sneeuw
Details
[16] p. : ill.
Besprekingen
De Standaard
Skiën met Otto
Voor het derde deel in zijn succesreeks over Otto de kat zocht Tom Schamp inspiratie in winterse oorden. Het is kerstvakantie en Otto gaat met zijn papa een week skiën in Zwitserland. Het concept blijft hetzelfde: je kunt hun auto volgen langs een baan die over de bladzijden slingert, en aan het eind draai je het boek om en kan je terugrijden. Een leuke nieuwigheid is dat je dit exemplaar halverwege al een kwartslag draait om de berg op te gaan. De skilift brengt Otto naar de top.
Elke bladzijde is gevuld met talloze visuele grapjes, want niets is wat het lijkt in de fantasiewereld van Schamp. Een vrachtwagen met strooizout, bestuurd door Mar-sel, wordt gevolgd door eentje met peper; de top van een kerkje is een sinaasappelpers. Een sportzak met het logo van Adidas is hier een 'Aldi tas'.
Er zit een scherper kantje aan deze Otto dan aan de twee vorige delen. Zo klinkt het 'merci' van de vissen op een benzinepomp in BP-kleuren wel erg ironisch, en ook de vrachtwagen van 'Union Match', die brandend een tunnel in rijdt, is een bevreemdende knipoog naar de realiteit. De andere grapjes zijn een stuk lichter en je komt ook wat oude bekenden tegen: een schattig Nijntje in winterse outfit bijvoorbeeld, en ook veel figuurtjes uit de andere boeken van Schamp.
Otto in de sneeuw is een heerlijk boek om de lange rit naar de wintersport te verlichten, want met elke rijk gevulde bladzijde ben je wel even zoet. Thuisblijvers lezen het best met een reep Toblerone - hier 'Tomi'-chocolade - in de hand. Bovendien gaan de Otto-boeken lang mee: peuters vanaf twee jaar kunnen er al in kijken en hoe meer je van de wereld kent, hoe meer je erin ontdekt. (vj)
Leeswelp
Het zijn wel 'lusboeken'. Onderaan de grote, dubbele pagina's rijden Otto en zijn vader heen. Aan het achterplat, bij het grote wiel van de kabelbaan, draai je het boek om en skieën of rijden ze terug langs dezelfde locaties. In dit sneeuwboek verandert Schamp op de vierde plaat, wanneer ze de berg oprijden, de oriëntatie van de lus, van horizontaal naar verticaal, wat het gevoel van stijgen uitstekend overbrengt. Verwerkt in de prenten zijn bordjes die de hoogte aangeven.
Waar in Otto rijdt heen en weer de merkwaardige voertuigen van Schamp, allemaal visuele grapjes, op de voorgrond komen, en in Otto in de stad Brusselse gebouwen en locaties gefêteerd worden, ligt de klemtoon in Otto in de sneeuw op de menselijke drukte, maar ook op het landschap. Met lange bogen en lijnen geeft Schamp op de achtergrond het landschap mooi vorm: letterlijk in de haarspeldbochten en skipistes, doorkruist door kabelbanen; besneeuwde heuvels, bergen en wolken die soepel in elkaar overgaan; figuurlijk in een oog, sneeuwpop of koffer die in het landschap verborgen zitten. Met dit overlappend, soepel en gelaagd weergeven van het landschap geeft Schamp een eenheid aan de drukke platen in zijn derde Otto-boek en slaagt hij erin de van opzet beperkte Otto-reeks fris en boeiend te houden. [Chris Bulcaen]
NBD Biblion
Pluizer
Het is echt een kijkboek, je ontdekt steeds nieuwe dingen. Ook als ouder is het lezen van het boek steeds weer verrassend. Het zijn de details die het boek leuk maken. De kleinere lezertjes kunnen altijd op zoek gaan naar Otto en zijn vader of zich amuseren door de verschillende auto's te bekijken. De iets oudere kinderen kunnen de kilometerpalen zoeken die tijdens de heenreis optellen en tijdens de terugreis aftellen, bepaalde figuren volgen, die steeds terugkomen of lachen met de tekst op treinen en vrachtwagens.