Arno Linter wordt aan de drive-in van een hamburgertent op brutale wijze vermoord door een man op een scooter. Een kennis van hem, Tommy Haenen, wordt meteen verdacht. Tommy heeft niet alleen ernstige gedragsproblemen, hij nam het Arno ook erg kwalijk dat die hem niet aan baantje wilde helpen. Tommy ontkent, maar de enige die hem gelooft, is politiecommissaris Liese Meerhout. Haar collega’s verslijten haar voor gek en denken zelfs dat ze opzettelijk bewijsmateriaal heeft laten verdwijnen om haar gelijk te halen. Dan worden er kort daarna een paar jonge vrouwen slachtoffer van een seriemoordenaar, die bovendien cryptische boodschappen voor Meerhout achterlaat. De commissaris opent de jacht en vindt zelfs een verband tussen de moord op Arno en die op de jonge vrouwen. Ze wordt ondertussen ook gedwongen om na vijftien jaar politiewerk de balans op te maken van haar ambities en mislukkingen.

Toni Coppers publiceerde in 2008 zijn eerste misdaadroman met Liese Meerhout in de hoofdrol. Sindsdien verschijnen er elk jaar, behalve in 2020, één of zelfs twee thrillers waarin zij en haar team ongewone moordzaken oplossen. De boeken volgen een voorspelbaar stramien, maar toch verveelt De moord op Arno Linter , Coppers’ allernieuwste in de reeks, niet. Zoals altijd blijft de schrijver dicht bij de werkelijkheid. Hij toont hoe complex en tijdrovend recherchewerk doorgaans is en hoe moeilijk het tegelijkertijd is om niet te snel in een tunnelvisie te vervallen. Alweer een oerdegelijke misdaadroman, waarin Meerhouts persoonlijke worstelingen voor de krachtigste scènes zorgen.

***

 

Manteau, 336 blz., € 22,90.

Verberg tekst

Antwerpen is getuige van de gruwelijke moord op de 19-jarige Arno Linter, wiens hals wordt doorgesneden als hij zijn hoofd uit het loket steekt van de fastfoodtent waar hij werkt. En daar blijft het niet bij. In het Hertoghepark komen meer jonge mensen gewelddadig aan hun einde. De moordenaar speelt een spel met de politie door gecodeerde berichten achter te laten en later persoonlijke meldingen naar commissaris Liese Meerhout te sturen. Achttiende deel in een reeks, waarin ook ruimte is voor de persoonlijke sores van Meerhout, zoals haar moeder die naar een verzorgingstehuis moet en haar vriend Matthias die een eigen restaurant wil openen en daarom stopt als chef-kok in het hotel van zijn moeder. Tegen het einde stapt de auteur in de valkuil dat de schuldige gezocht moet worden in de kring van namen die al bekend is bij de lezer. In sneltreinvaart passeren wat verdachtmakingen de revue, waarna de klopjacht ingezet kan worden. Dat had overtuigender afgerond kunnen worden.